Amplitudegevoelige wervelstroommethode
Nauwkeurige meting van non-ferrometalen met wervelstroom.
Met de amplitudegevoelige wervelstroommethode kun je de dikte meten van coatingmaterialen op elektrisch geleidende maar niet-magnetische materialen. In principe gaat het hierbij om non-ferrometalen. Het coatingmateriaal zelf mag geen elektrisch geleidende of magnetische eigenschappen hebben. Typische materiaalcombinaties zijn geanodiseerde lagen op aluminium en verf, of lak- of kunststoflagen op elektrisch geleidende non-ferrometalen.
Hoe de amplitudegevoelige wervelstroommethode werkt.
Deze meetmethode maakt gebruik van sondes met of zonder ferrietkern. Hier wordt een spoel omheen gewikkeld, waar een hoogfrequente wisselstroom doorheen stroomt. Dit creëert een hoogfrequent wisselend magnetisch veld rond de spoel.
Als de sondepool in de buurt van een metaal komt, worden in dit metaal zogenaamde wervelstromen geïnduceerd. Dit genereert ook een wisselend magnetisch veld. Omdat dit tweede magnetische veld tegengesteld is aan het eerste, wordt het oorspronkelijke magnetische veld verzwakt. De mate van deze verzwakking hangt af van de afstand tussen de pool en het metalen basismateriaal. Voor gecoate onderdelen komt deze afstand overeen met de dikte van de coating.
Waar wordt dit proces gebruikt?
- Elektrisch niet-geleidende, niet-magnetische bekledingsmaterialen
- Verf-, lak- of kunststofcoatings op elektrisch geleidende non-ferrometalen
- Geanodiseerde coatings (anodiseren) op aluminium
Welke factoren kunnen de meting beïnvloeden?
Alle elektromagnetische meetmethoden zijn vergelijkend. Dit betekent dat het gemeten signaal wordt vergeleken met een karakteristiek die in het apparaat is opgeslagen. Om er zeker van te zijn dat het resultaat correct is, moet de karakteristiek worden aangepast aan de huidige omstandigheden. Dit wordt in principe gedaan door het meetapparaat te kalibreren voor laagdiktemeting.
De juiste kalibratie maakt het verschil
Factoren die het meten met de amplitudegevoelige wervelstroommethode sterk kunnen beïnvloeden zijn de elektrische geleidbaarheid, de vorm en grootte van het testobject en de ruwheid van het oppervlak. Daarnaast moet de operator altijd letten op de juiste toepassing voor alle metingen.
Elektrische geleidbaarheid
Elektrische geleidbaarheid beïnvloedt hoe goed een wervelstroom kan worden opgewekt in een bepaald materiaal. De geleidbaarheid kan sterk variëren afhankelijk van de legering en de verwerking van een metaal. Bovendien varieert het bij verschillende temperaturen. Om de instelinspanning laag te houden, hebben onze wervelstroommeters geleidbaarheidscompensatie. Ze leveren correcte resultaten over een breed bereik van geleidbaarheden.
Elektrische geleidbaarheidToepassing op gebogen oppervlakken
In de praktijk worden de meeste meetfouten veroorzaakt door de vorm van het testobject. Bij gebogen oppervlakken verandert het deel van het magnetische veld dat door de lucht gaat. Als een meetapparaat bijvoorbeeld is gekalibreerd op een vlakke plaat, zal dit op een hol oppervlak resulteren in te lage meetwaarden en dus in te dunne coatingdiktes. Op een bolling worden daarentegen grotere laagdiktes gemeten. De fouten die op deze manier ontstaan kunnen vele malen groter zijn dan de werkelijke waarde van de coatingdikte.
De remedie hier is zorgvuldige kalibratie. Maar we hebben een manier gevonden om hier tijd en werk te besparen: een krommingcompenserende sonde. Met deze speciale sonde kun je foutloos meten op buizen met een radius van 2 mm, zelfs als het instrument gekalibreerd is op een vlakke plaat.
Toepassing op gebogen oppervlakkenToepassing voor kleine, vlakke onderdelen
Een soortgelijk effect kan optreden als het testonderdeel klein of erg dun is. Ook in dit geval reikt het magnetische veld verder dan het testonderdeel en gaat het gedeeltelijk door de lucht, wat de meetresultaten systematisch vervalst. Om deze fouten te vermijden, moet u indien mogelijk altijd kalibreren op een ongecoat onderdeel dat overeenkomt met uw eindproduct. Op die manier levert uw coatingdiktemeter snel betrouwbare gegevens over de dikte van de coating.
Toepassing voor kleine, vlakke onderdelenRuwe oppervlakken
Bij ruwe oppervlakken kan het resultaat van de laagdiktemeting sterk variëren, afhankelijk van of de sondestaaf in het dal of op een piek van het ruwheidsprofiel geplaatst wordt. Bij dergelijke metingen lopen de resultaten uiteen en daarom raden we aan om meerdere herhalingsmetingen te doen om een stabiele gemiddelde waarde te kunnen vormen. In het algemeen is coatingdiktemeting op ruwe oppervlakken alleen effectief als de coatingdikte minstens twee keer zo hoog is als de ruwheidspieken. Dit is de enige manier om de laagdikte foutloos te meten.
Voor een betere nauwkeurigheid bieden we tasters met extra grote polen en ook 2-polige tasters die over ruwheidsprofielen heen integreren om meetverstrooiing te verminderen.
Laagdiktemeting voor ruwe oppervlakkenWerking van de coatingdiktemeter
Bij het bepalen van de laagdikte is de juiste bediening van de laagdiktemeter van cruciaal belang. Zorg er altijd voor dat de sonde vlak boven het coatingoppervlak wordt gehouden en zonder druk wordt uitgeoefend. Hoe kleiner de sondekern, hoe kleiner de invloed door kantelen. Als de sondekern groot of plat is, is de invloed navenant groter. Voor een betere nauwkeurigheid kan ook een statief gebruikt worden om de sonde op het testobject te laten zakken. Daarnaast bieden we montagehulpmiddelen voor diverse tasters, zoals prisma's voor gebogen oppervlakken.
Principe: Kalibratie wordt altijd uitgevoerd op het ongecoate onderdeel op het meetoppervlak waarop later de coatingdikte wordt gemeten.
Werking van de coatingdiktemeter
Belangrijk
Om foutieve meetresultaten tegen te gaan, moet ook met de volgende invloeden rekening worden gehouden:
- Indrukfouten bij bijzonder zachte coatings (zoals fosfaatcoatings).
- Verstrooiingstoename door slijtage van de tasterpool. We raden aan regelmatig controles uit te voeren.
Welke norm wordt hier toegepast?
Amplitudegevoelige wervelstroommethode volgens DIN EN ISO 2360
Ontdek onze meetapparaten.
