Jump to the content of the page

Zoutkit voor het bepalen van verontreinigingen

Bij het aanbrengen van een corrosiebescherming in de buitenlucht moet het oppervlak worden gecontroleerd op mogelijke zoutbesmetting voor het schilderen. Zoutafzetting kan namelijk de hechting en daarmee de kwaliteit van de coating ernstig aantasten.

In overeenstemming met de ISO-normen 8502-6 en 8502-9 is de Bresle-methode de industrienorm voor dit soort testen. De Amerikaanse marine, de Internationale Maritieme Organisatie en andere nationale normen regelen ook de Bresle-test.

Hoe de zoutbesmetting te meten

De Bresle-methode is gebaseerd op het feit dat zoutionen, in verhouding tot hun concentratie, de elektrische geleidbaarheid van water verhogen. Deze toename van het geleidingsvermogen is vooral merkbaar bij natriumchloride, het belangrijkste zout in zeewater, waardoor het gemakkelijk te meten is.


Voor de meting wordt een speciale lap op het oppervlak aangebracht. De patch vormt een soort zakje dat vervolgens wordt gevuld met water of een ander oplosmiddel met behulp van een injectiespuit.


Na een bepaalde periode - waarin eventuele zouten op het oppervlak oplossen - wordt de vloeistof weer in de spuit getrokken en in de zoutester gedruppeld. Het instrument meet de geleidbaarheid en berekent daaruit de concentratie natriumchloride.
 

Hier is waar u op moet letten tijdens de meting

De zoutconcentratie is afhankelijk van het gebied dat door de patch wordt bestreken en de hoeveelheid oplosmiddel die wordt gebruikt. Zorg ervoor dat het opgegeven volume correct in de spuit wordt opgenomen en volledig in de patch wordt geΓ―njecteerd! Om ervoor te zorgen dat de zouten volledig oplossen, moet de vloeistof 3-4 keer worden opgezogen en opnieuw worden geΓ―njecteerd.

Jump to the top of the page